Zeynep'imizin oğlu :)

Bugünlerde çok başka bir heyecanımız var... Canım arkadaşım Zeynep anne olmaya gün sayıyor, normal doğum planlıyor ve Ankara'da yaşıyor. Ben aslen bir hala olarak yarımda olsa bir teyze oluyorum. Sanırım heyecanımın sebeblerini kısa da olsa özetlemiş oluyorum. Zeynep'in doğum çantası benim fotoğraf çantam hazır ve kapının ağzında bekliyor. Ne olur yetişemezsem, kar yağarsa, uçak kalkmazsa düşünmek bile istemiyorum. Zeynep beni rahatlatıyor "yetişirsin korkma" diye, o bana moral veriyor, benim onu doğuma az kala yapmam gerekeni o bana yapıyor. Bana çaktırmasa da ondada aynı endişe var. Biliyorum o da o mucizevi anı bir tek ben çekeyim istiyor. Bana güveniyor, içten içe o da yetişemezsem diye heyecanlı... Ama ben kararlıyım onun en az hamileliğinde çektiğim gibi güzel fotoğrafları, doğumunda da çekicem, hatta bu sefer göğsünde minik bir prensle daha da güzellerini çekicem. Gördüğüm en güzel hamilelerden biri olan Zeynep'i onun yanında daha bi parlak, daha bi güzel çekmem gerekecek :) Henüz ismi belli olmayan prensimizi eli kulağında bekliyoruz. Teyzesi Banu, dünyalar tatlısı anneannesi, dedesi, dayısı onu benden çok daha farklı bir heyecanla bekliyorlar tabi ki... Onlar ilk kez dede, anneanne, dayı, teyze ve tabi anne-baba olmayı... Şubat ayına girdiğimiz günden itibaren geri sayım başlamıştır, ve Bebek İncesu heran ailesine bir süpriz yapabilir. Bir terslik olmazsa normal doğacak bebek, bende birkaç güne kalmaz burdan duyururum tabi ki size... Bebek İncesu, eminim EFEler gibi yürekli, DEMİR gibi sağlam, bir giriş yapıcak hayatımıza! E bekliyoruz seni bebiş..